رهائى از آزار معده‏ از زبان امام رضا(ع)

کسى که می خواهد به آزار شکم مبتلا نشود در بین طعام آب نیاشامد زیرا آشامیدن آب میان غذا بدن را مرطوب و معده را ضعیف می گرداند. 

امام رضا(ع) می فرماید:

و من اراد ان لا یؤذیه معدته فلا یشرب بین طعامه ماء حتى یفرغ و من فعل ذلک رطب بدنه و ضعف معدته و لم یأخذ العروق قوة الطعام فإنه یصیر فی المعدة فجا اذا صب الماء على الطعام.

کسى که می خواهد به آزار شکم مبتلا نشود در بین طعام آب نیاشامد زیرا آشامیدن آب میان غذا بدن را مرطوب و معده را ضعیف می گرداند در نتیجه عروق خاصیت غذا را نمی گیرد ریختن آب روى طعام معده را دچار اختلال مى‏ کند.

غذا وقتى که وارد دهان و مرى و معده مى‏ شود اتصالا تحت تأثیر اعمال مکانیکى جهاز هضم و مواد شیمیائى غدد هاضمه است. غده ‏هایى که در زیر زبان و معده وجود دارد با ترشحات خود نقش عمده ‏اى را در هضم غذا بعهده گرفته‏ اند، هر چقدر غذا خشک تر باشد غده‏ ها بیشتر تحریک شده و زیادتر ترشح می کنند، آب خوردن بین غذا از فعالیت غده‏ ها می کاهد و خاصیت اسیدى ترشحات آنها را کم می کند در نتیجه کار هضم را به تأخیر می اندازد پس بهترین وقت براى آشامیدن لا اقل یک ساعت بعد از غذا است آشامیدن در بین غذا از آن جهت خوب نیست که آب روى طعام ریخته مى‏ شود و این ضرر نسبت به لقمه‏ هائى است که قبل از آشامیدن صرف شده بنابراین بعد از خاتمه غذا هم اگر بلافاصله آب بیاشامیم خوب نیست و در صورتى که از آن ناچار شدیم براى آنکه ضرر فوق کمى جبران شود نیکو است لقمه‏ اى از غذا روى آب بخوریم.